ปัญหาสิ่งแวดล้อมในแอฟริกา กำลังแก้ด้วย Green Education ผ่านงานวิจัยที่พัฒนาข้อปฏิบัติให้เป็นรูปธรรม

รู้หรือไม่ว่าในปัจจุบัน ประเทศในภูมิภาคตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือ (MENA) กำลังท้าทายปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมที่สำคัญ เช่น การขาดแคลนน้ำและมลพิษทางอากาศ ด้วยการใช้พลังของ “การศึกษาสิ่งแวดล้อม” เพื่อสร้างผู้นำด้านสิ่งแวดล้อมรุ่นใหม่ ตามการเปิดเผยในงานวิจัยล่าสุด


เท้าความกันก่อน ว่าภูมิภาค MENA กำลังเผชิญกับปัญหาสิ่งแวดล้อมที่สำคัญหลายประการ เช่น การเสื่อมสภาพของที่ดินทำกิน การจัดการขยะที่ไม่เพียงพอ การสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ และการเสื่อมโทรมของระบบนิเวศชายฝั่ง อีกทั้งการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศยังคุกคามและทำให้ปัญหาดังกล่าวเลวร้ายลง โดยมีอุณหภูมิที่เพิ่มสูงขึ้น ปริมาณน้ำฝนที่ไม่แน่นอน และการเพิ่มระดับน้ำทะเลที่เป็นอันตราย


ซึ่งเพราะเหตุนั้นเอง นักวิจัยจากมหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮมและมหาวิทยาลัยการศึกษา Adeyemi ในไนจีเรีย จึงได้รวบรวมองค์ความรู้ในปัจจุบันและนำเสนอแนวทางสำหรับการศึกษาเพื่อสิ่งแวดล้อมในภูมิภาค MENA โดยเฉพาะ ซึ่งกลั่นกรองออกมาเป็นข้อแนะนำปฏิบัติหลายประการ ได้แก่


1.การบูรณาการในหลักสูตร - พัฒนาหลักสูตรการศึกษาที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมเพื่อแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อมในท้องถิ่น และฝึกอบรมครูในการสอนด้านสิ่งแวดล้อมโดยเฉพาะ

2.การสนับสนุนทางนโยบาย - จัดสรรงบประมาณ ใช้นโยบายที่สนับสนุน และบูรณาการความยั่งยืนในหลักสูตรการศึกษาแห่งชาติ

3.ความร่วมมือและพันธมิตร - แบ่งปันทรัพยากรและแนวปฏิบัติที่ดีที่สุดกับองค์กรภายนอก องค์กรระหว่างประเทศ และสถาบันการศึกษาอื่นๆ

4.การจัดสรรทรัพยากร - จัดสรรงบประมาณอย่างยั่งยืนสำหรับโครงการการศึกษา จากรัฐ องค์กรระหว่างประเทศ บริษัทรัฐบาล มูลนิธิ หรือ NGOs

5.การติดตามและประเมินผล - ใช้ระบบติดตามและประเมินผลที่แข็งแกร่งเพื่อประเมินประสิทธิภาพของโปรแกรมการศึกษาเพื่อสิ่งแวดล้อม

6.การมีส่วนร่วมในโครงการระดับนานาชาติ - ทำให้การศึกษาเพื่อสิ่งแวดล้อมสอดคล้องกับเป้าหมายด้านความยั่งยืนระดับโลก โดยการใช้ทรัพยากรและการสนับสนุนจากองค์กรระหว่างประเทศ


โดยดร. เฮเลน โอนเยคาจากมหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮม ได้แสดงความคิดเห็นต่อข้อแนะนำจากงานวิจัยว่า "ภูมิภาค MENA เผชิญกับปัญหาสิ่งแวดล้อมที่สำคัญ แต่การศึกษาเพื่อสิ่งแวดล้อมสามารถเป็นกุญแจในการหาแนวทางแก้ไขปัญหาเหล่านี้ได้ โดยเราต้องเริ่มต้นแก้ไขตั้งแต่ช่องว่างในหลักสูตรการศึกษาที่ยังมีอยู่ รวมถึงโครงสร้างการศึกษาแบบรวมศูนย์ที่ทำให้การบูรณาการการศึกษาเพื่อสิ่งแวดล้อมเป็นไปได้ยาก และการขาดแคลนเงินทุนสำหรับโครงการการศึกษาเพื่อสิ่งแวดล้อม เนื่องจากหลายประเทศในภูมิภาคนี้จัดสรรงบประมาณการศึกษาเพียงเล็กน้อยจาก GDP แต่ทุกอย่างสามารถเปลี่ยนแปลงได้ถ้ารัฐตอบรับข้อปฏิบัตินี้ไปประยุกต์ใช้อย่างจริงจัง”